چرا توقع دارم خوب باشم در حالی که خودم توی تیم حریف هستم؟
یک توقع محال!
ما آدمها دشمن شماره یک خودمون هستیم و به خون خودمون تشنه. احمقانه‌ست نه؟
اما اینطوره، واقعا!!
می‌گی نه؟ پس جواب بده اولین و تنها کسی که بهت می‌گه تو چقدر بدبختی چقدر حالت بده چقدر ناتوانی چقدر اونهای دیگه از تو بهترن هیچکس دلیلهایی به موجهی بدبختیهای تو برای بد بودن و بیچاره بودن رو نداره کیه؟ هان؟ غیر از خودت؟ یه نگاه به دور و برت بنداز ببین موفق‌ترین دشمنت تو زندگیت کی بوده.
بیایم با خودمون آشتی کنیم، به خودمون اجازه لذت بردن از داشته‌هامونو بدیم.
لطفا.......
پ.نون: امتحانش ضرری نداره جواب نداد توبه میکنیم و برمی‌گردیم به جبهه دشمن، همونجا که ازش اومدیم.
موافقم خودم بدترین رفتار با خودم میکنم
هرکس اینو باور کنه اولین و بزرگترین قدمو براى خوشبختى برداشته.
اوهوم ... بـــــــاور !!
باور نمی کنیم هیچ وقت .
خدا کنه کسى که قبول نمیکنه این حرف براش صدق نکنه.
من که اصلا این رفتارو با خودم ندارم... با خودم خیلی خیلی آروم و مهربونم. تا جایی که میتونم با خودم کنار می آم. هیچوقت به خودم نمیگم تو بدبختی؛ همیشه نقاط قوتمو تقویت می کنم و با ملایمت اشتباهاتم و نقص هامو جبران می کنم...
تو کولاکى !
وبقیه ى جوونیت :)
شماچه روحیه خوبی داری.من دلیل این افکارمومی دونم.عدم اعتمادبه نفس(که بایدچندماهی برای درمانش وقت صرف شه )
خوب صرف کن اگه فقط همینه دستت خیلى جلوه که!
من حال بد خودم و از هر کسی بهتر میفهمم و این یه چیز واضحیه که بایدم اینجوری باشه
بله بله بنده هم همینطور!!
؛)
من فک میکنم با این خصوصیتم بهترین دوست خودمم! چون فورا می فهمم که اشتباه کردم و به خودم میگم: خاک عالم... واقعا که تو آدم نمیشی! و به نظرم خوبه! البته فحشهایی که به خودم میدم درجهت مثبت شدنمه! که تابحال فقط فحش خوردم و تغییراتم سرعت کمتری داشتن:)
به هر رو فحش الکی نباید به خودم بدم که!
اینطوری خوبه واقعا...
حرف من با امثال خودمه که هی سنگ می‌اندازیم جلو پای خودمون.
چطوری دوست من
چه عجب.... بالاخره سرت اونقذی خلفت شد که حالی از اغیار بپرسی:)))
ما خوبیم شکر...
البته خوبی که یه داغ رو باخودش میکشه! و یه لبخندو هم رو صورتش میکشه! کشیدن چقدر میتونه انواع داشته باشه!!!!
زندگیه دیگه! فهمیدم خیلیییییییییی بیش از تصور منو شوما بی ارزشه! کاش این جمله وارد گوشتو خونم میشد که اینقدر الان با مسائلی که برام پیش اومده بالاوپایین نمی شدم....
مرسی که حال پرسیدی پ.نون:)
اغیار!! :)
داغ مال کسیه که امید بازدید نداشته باشه. این اسمش دلتنگیه. اما زندگی بعله دقیقا بی‌ارزشه و بی‌ارزشتر. مثل احمق و احمقتر :)
راستش اونورم مطمئن نیستم تو طبقه ای باشم که این عزیزم بود! پس حق ندارم داغدار باشم؟ خدا به هممون رحم کنه .....
براستی بی ارزشترش مال منه یا تو؟
احمق و احمقتر مال ۲ تا آدم بود!که به نظرم هردو احمقتر بودن!!!!!
مرسی که حرفای خوبی همیشه تو چنته داری:)
اعتقاد من اینه که آدمایی که همدیگه رو دوست دارن باز همو می‌بینن. معنی طبقه این نیست که یکی بره برای همیشه قطعا اینطور نیست. تو اگه خدا بودی چکار می‌کردی؟
من اگه خدا بودم حتما میذاشتم این اتفاق بیفته چون خدا مهربونه! ولی اگه از روی فضلش بخواد عمل کنه! اگه گرفتار عدلش بشیم مطمئن نیستم! راستش بستگی داره تفاوت اعتقادی تو با اون دیگری چقدر باشه! شاید اون دنیا اینجوری نباشه! شاید این حس ها مخصوص این دنیا باشه! شاید آشناییت ها هم همینطور! کی اونجارو دیده؟
واسه اینکه اونجا یه جای غریبه آدم این حس دلتنگی لعنتیو باید یدک بکشه! همیشه عدم قطعیتها عدم امنیت میارن...
هى رفیق! دو کلمه: "خوشبین" ، "باش" !!
اشکال من و ما و شاید یکى از مشکلترینهاش اینه که وقتى چیزیو مطمئن ندونیم قطع بر بدتر از بدترین شکل ممکن میکنیم. دست خودمونم نیست.
یکى دیر کرده بجاى اینکه بگیم نادون بیفکرى کرده اول به پزشکى قانونى رجوع میکنیم. مهربونیها و نرمشها و آسایشها و وعده و وعیدها مال کجان پس؟ اینجا که نبود اونجام نباشه جاى دیگرى وجود نداره.
از آزمایش عدل چند نفر قبولن؟ پس این نعمتهاى بیکران مال چندتا تک نفریه؟
دو کلمه!!
و کلمه ى آخر: "اعتماد"
آره باید اونجا باشه!
باید خوشبین بود!
باید هرچی سرمون میاد رو حکمت و مصلحت ببینیم!
باید خدارو شکر کنیم
باید اگه تو این دنیا طاقتمون طاق شد، به خنکای اون دنیارو به یاد بیاریم و آروم شیم!
باید منتظر اونجا باشیم....
ممنون رفیق ...:)
که عملی کردن این بایدها طبعا کار آسونی نخواهد بود. می‌دونم.