وقتی نگاه میکنی میبینی یه گوشه‌ت خالی شده، هول برت می‌داره و سعی میکنی روشو با چیزی بپوشی.
به خودت میای که میبینی وسط سینه‌ت یه گودال سوخته‌س و بوی سوختگی مشامتو آزار می‌ده.
چیزی برای از دست دادن نداری اون گوشه‌تم ول میکنی.
باخودت شرط می‌بندی ضربه بعدی به کجا قراره بخوره؟ اگه ببری بهتر از اینه که ببازی اگرچه به هر حال باختی...
دقیقا...
به هر حال که باختی:((
دارم سعی می کنم جاخالی بدم! دارم یاد میگیرم چجوری جاخالی بدم! نمی خوام به هر حال(!)ببازم...
تو هم نمیشه سعی کنی؟
.
.
.
.
مراقب باش
سعى میکنم. واقعاً بیزارم از قبول شکست ولو مقطعى.
سلاملیکم سلاملیکم
یعنی دیگه بداخلاق شدی؟
مگه اولش خوش اخلاق بودی؟
مهم نیست...اصل قضیه اینه که می نویسی و منم میام میخونم...
حالا میخوای عصبانی باش...داد بزن...فحش بده...مهم اینه که باشی و بنویسی
اتفاقا توی عصبانیت مطالب خیلی خوندنی تر میشه
میگی نه...حالا ببین
:) اوه!!
سالها میگذره میبینی که تمامت پر شده از سوختگی یا کبودی
خواهم دید
امان ازین جاهای خالی
سلام
اگه بهش عادت نکرده باشی دردش زیاده.
یه آه بلند کشیدم از بس که با این نوشته جوش خوردم
خوشحالم غمگینم
امکان نداره هیچی واسه از دست دادن نداشته باشی.
همیشه چیزی واسه از دست دادن هست.همیشه...
احتمالا درست میگی. فکرم الآن سالم نیست...
یه کم گنگ نبود به نظر خودت!
هر چند که میشه فهمید که داری از شکست عشقی حرف میزنی اما زیاد مفهوم نبود که داری دقیقادر مورد کودوم جنبه اش صحبت میکنی
این جور پستها واضح که بشن تبدیل می‌شن به زنجه‌موره. جذابیتشون به گنگیشونه. خوبیش هم اینه که میشه صدتا معنی از توش در آورد هر کی به سلیقه خودش :)
مطمئنا ضربه آخر سره! مغزه! من تجربشو دارم!!
به تو نه! کلی گفتم!
آهاان :)
دقیقاً درست زدى تو هدف. head shot
اینـــو دوست دارم :XXX
.......
دلم گرفت شاید چون دوست ندارم با واقعیت روبه رو بشم
منم همینطور. میبینى پستاى غمگین همیشه بهترن؟
جداً چرا ؟!!!
غصه احساسات آدمو رقیق و لطیف میکنه احتمالاً