خوب دیشب هم یلدا بود.
اگه میخوای اعتراض کنی هم بکن من به قدر کافی گوش برای شنیدن دارم. گوش میکنم...
به نظر من یلدا یه شبه با این خصوصیت که خیلی از شبهای اون ور سالی بلندتره و یه خورده از شبهای دور و برش.
یه رسم هم هست که اون شب دور هم جمع بشن و شبنشینی بکنن و بگن و بخندن. خیلی هم رسم خوبیه. دوسش دارم.
اما یه چیو خوب نمیتونم هضم کنم، اونم اینه که تبریک و اینهمه داداردودور و ایییییین همه مخارج و به حساب، بولد کردن داستان برا چیه؟ واقعاً چرا این چند ساعت باید یه مملکت رو به هیجان غیر عادی برسونه که تو شبکههای اجتماعی داریم میبینیم؟
فرض کن تولدها، نوروز و عیدهای مختلف، دیگه دیگه... سالگردهای اتفاقات مهم، روزهای بزرگداشت اشخاص مهم مثل پدر و مادر، حتی روزهای منسوب به حرفههای مختلف هرکدوم یه وجه تبریک و شادباش دارن اما تبریک برای رسیدن یلدا به خوردم نمیره! شاید برای اینه که اینجور تبریکها چندسالیه که مد شده و به گوش من ناآشناست.
اگرچه این دوره و زمونه هیچی غیر محتمل نیست، وقتی از جشن تعیین جنسیت جنین تا سیسمونی و اولین دندون و اولین پیپی سلفکنترلد کودک مد شده، (باز خوبه جشن از اول اول شروع نمیشه! فککن!!!) یلدا که سهله!
آقا اصلاً من حرفمو پس گرفتم! ««« یلداتون مبارک »»»