من لذت از یاد کودکى یا حس نوستالژیک رو قبول دارم خیلى هم تو کارشم. چیزى رو که الآن مد نظرمه حالتیه که آدم بزرگا حسرت بچگى رو بخورن و آرزوى اون سنو داشته باشن. شاید زیاده رویه و یه ریزه تخیل کودکى بد هم نباشه ولى در نظر بگیر این آرزوى کسى محقق بشه! یکى باشه در تمام عمر کلاس سه دبستان یا تو اون شرایط فکرى :)
گاهی اوقات دیوونه شدن هم قابلیت میخواد...
آره، بخواى دیوونه معتبرى بشى آره :)
بخاطر همون قشنگی و کوتاهیش.
من لذت از یاد کودکى یا حس نوستالژیک رو قبول دارم خیلى هم تو کارشم.
چیزى رو که الآن مد نظرمه حالتیه که آدم بزرگا حسرت بچگى رو بخورن و آرزوى اون سنو داشته باشن.
شاید زیاده رویه و یه ریزه تخیل کودکى بد هم نباشه ولى در نظر بگیر این آرزوى کسى محقق بشه! یکى باشه در تمام عمر کلاس سه دبستان یا تو اون شرایط فکرى :)
بهاره راست می گه :)
آره خوب!! بر منکرش نعلت!!
کودکییی منم واقئا حسرتشو میخورم.....نمیدونم چرا!!
عادیه. همه تا حدودی همینجوریم.