همچین قصدی نداشتم اما انگار دوستهام این عمل بستن کامنتها رو به صورت یه توهین برداشت کردن که از دید من اصلا اصلا همچین قصدی در کار نبوده. اگه کسیو ناراحت کردم عذر می‌خوام. برای بستن دلایل خاص خودم رو داشتم و برای باز کردن مجدد چندین پیام با اعتراض سنگین.
عذر مجدد.
اسم رایانه ای اینکار میشه " آندوو "
فارسیش میشه " پشیمان شدن "
یه اسم کوچه و خیابانی هم فکر کنم داشت ! هوم ؟
آندو رو هستم اما پشیمون نیستم. اون تصمیم رو رو منطق گرفتم اما نمی‌دونستم اینطور برداشتی ازش میشه. دلم نمی‌خواد کسی ازم دلخور باشه به گناهی که مرتکب نشدم.
وبلاگ مثه خونه ی آدم می مونه.هرکس حق داره هروقت دلش خواست مهمون بپذیره وهروقت حوصله نداشت نپذیره.
پس توهینی درکارنیست.
همون وقتشم من براى مهمون بودم منتها با یه سیستم دیگه.
چیز خاصی نمی گم فقط خوشحالم از تصمیمت
ممنونتم
جونم .. چه قدر تو حساسی بابا !
جووونم اونا که بهشون توهین شده !!!
چه خبره مگه؟!
واژه مناسبترى یادم نیومد بگم. آدم از توهین یه جور اهانت ناجور به ذهنش متبادر میشه. منظورم اونجور اهانت نبود اما چه میدونم ناخوشایندى شاید، هرچى که بود دلم نمیخواست اونطورى بشه. از دید واقع گرا همه ش بود و نبودش سه زار کامنتدونیش یه قرون و ده شى که باشه باهات موافقم. میره تو همون مایه هاى جونم و جونم :)
خوش اومدى، از این ورا!
رو به آقای دکتر روانشناس دم در مستراح ! : ما آویخته ها به کجای این شب تاریک بیاویزیم قبای ژنده و کپک زدمون رو !
هان ؟ کجا آخه ؟
خبر شدى إس ان اسى بده
مهم خوندت بود و خیلی جای نظر لازم نبود
آفرین
:)
..
خوبه که .....
امیدوارم
یه پست عاشقانه بزار دلمون باز شه بابا چه قدر چس ناله؟
عاشقانه :) حالا یه چیز نچسناله میذارم ؛)